Μετά από έναν χειμώνα που είχε γίνει… viral η αναζήτηση αχλαδιών, με την πλειοψηφία στις λαϊκές να είναι ψυγείου, άνοστα και πέτρα, ο φετινός Σεπτέμβριος έφερε χαμόγελα σε όσους αρέσει το νόστιμο αυτό φρούτο.
Μοιάζει να υπάρχει και επάρκεια και ποιότητα και δεν άφησα την ευκαιρία χαμένη. Πέρα από το απλό στιλ φαγώματος του φρούτου, το αχλάδι μου αρέσει και κομπόστα αλλά και με την πιο ψαγμένη συνταγή που είχα ανακαλύψει και λάτρεψα.
Αυτή η τάρτα συνδυάζει άψογα τα αρωματικά, το μεθυστικό της γεύσης ενός κόκκινου κρασιού και ισορροπεί τέλεια με το μίγμα του μασκαρπόνε με την κρέμα γάλακτος. Αν σας αρέσουν τα ρίσκα δοκιμάστε και με μια μυζήθρα ακόμα και ελαφρά αλατισμένη μπορεί να σταθεί άνετα στη συνταγή.
Από μένα μόνο μια προτροπή. Μπορεί συχνά να χρησιμοποιούμε μια έτοιμη σφολιάτα στις τάρτες και το αποτέλεσμα να μην αλλάζει, αλλά εδώ προτιμήστε να χαλάσετε λίγο χρόνο παραπάνω και να κάνετε αυτή την εύκολη χειροποίητη ζύμη. Είναι πιο σφιχτή από την έτοιμη που συνήθως θρίφει, είναι σίγουρα και πιο νόστιμη και κρατάει καλύτερα τα υγρά που έχει αυτή η συνταγή.
Και κάτι ακόμα, προσωπικό γούστο. Το φιλέ αμυγδάλου δίνει ομορφιά, αλλά δεν το προτιμώ στη γεύση. Χαλάει τη βελούδινη υφή τους υπόλοιπου δημιουργήματος και δεν το χρησιμοποιώ.
Ολα τα υλικά και τον τρόπο εκτέλεσης της συνταγής μπορείτε να τα δείτε ΕΔΩ, από το σάιτ που το ξέκλεψα.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΠΟ: Αρτεμις Μαρίνου