Οταν το μεράκι περνάει από γενιά σε γενιά, το αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να γοητεύει. Ο Μπενίτο του Παλαιού Φαλήρου λες κι επίτηδες έστησε το μαγαζάκι του τη δεκαετία του 1980 σε στενάκι που δεν άφηνε τους… αδιάκριτους να μπαινοβγαίνουν. Αυτό που ήθελε ήταν να ταξιδέψει η φήμη του μέσα από τις δοκιμές και όχι επειδή έτυχε να περνάω και μπήκα μέσα.
Ο συνδυασμός Σισιλιάνικης γαστρονομίας και Πολίτικης μυσταγωγίας προκαλεί… ρίγη συγκίνησης μόνο στο άκουσμά της. Αν μπεις και στο μαγαζί που τις φιλοξενείς, τελείωσες. Η Πολίτικη γωνιά προσωπικά με τραβάει εύκολα. Τέτοια κιμαδοπιτάκια και παστουρμαδοπιτάκια δύσκολα να πετύχεις στο σπίτι σου ακόμα. Που εκεί θα τα φτιάξεις, γιατί πωλούνται κατεψυγμένα ή και νωπά αφού τα φτιάξουν οι άνθρωποι, αλλά δεν περιγράφονται.
Οι αλοιφές του και τα αλίπαστα, σε μια βιτρίνα που κολάζει. Τη βλέπεις και… μυρίζεις ούζο ή τσίπουρο. Και παραδίπλα, ό,τι πιο εκλεκτό περνάει τα σύνορα της χώρας σε αλλαντικά και τυριά.
Ολα αυτά, με ευγένεια, χαμόγελο, σεβασμό στην οικογενειακή παράδοση. Η εικόνα του Πολίτικου μπακάλικου προσαρμοσμένη σε ντελικατέσεν απαιτήσεις έχει βρει το τέλειο ταίριασμά της. Η τέταρτη γενιά έχει πάρει σιγά σιγά τα ηνία, το δεύτερο μαγαζί στη Γλυφάδα έχει στεριώσει, τα έτοιμα φαγητά έχουν μπει σε μια νέα καθημερινότητα, αλλά η ουσία δεν αλλάζει.
Του Benito είναι το… όνειρο του ψαγμένου καλοφαγά στην Αθήνα, που σέβεται τον εαυτό του και κυρίως απαιτεί να τον σέβονται.
INFO: www.benitodelicatessen.gr
ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΠΟ: Νικόλ Διαμαντοπούλου