Η Λήμνος είναι νησάρα, να το ξέρετε αυτό όσοι παθαίνετε πληθυσμικό σοκ στις πανέμορφες αλλά αρκετά πολύβουες Κυκλάδες. Τα έχει όλα σε υπερθετικό βαθμό, συν την ησυχία που μπορεί να αναζητήσει κάποιος στις διακοπές του.
Εχει κι ένα ορεινό χωριό κάτι μακρύτερα από 10 χιλιόμετρα από τη Μύρινα, τις Σαρδές, που λένε ότι φημίζονται για το εκπληκτικό τους μέλι. Το πιστεύουμε, δεν έχουν λόγο να πουν ψέματα, πήραμε κιόλας φεύγοντας, αλλά σίγουρα φημίζονται για τον Μαντέλλα. Η Μαν – Τέλλα. Μια ξακουστή και όχι άδικα ταβέρνα με το περίεργο όνομα για το οποίο κυκλοφορούν δύο εκδοχές. Μία για διαμονή του ιδιοκτήτη στη Νότια Αφρική για χρόνια, και δίκην αστεϊσμού οι χωριανοί τον φώναζαν Μαντέλα. Μία για κάτι γερμανικό, το άντρας και το πιάτο, Μαν και Τέλα, αλλά ειλικρινά δεν είχα χρόνο να δώσω μεγάλη βάση. Ούτε και λόγο.
Τα φαγητά εκεί είναι το ατού, όπως πρέπει σε μια ταβέρνα. Τίποτα λιγότερο. Νόστιμα μαγειρεμένα, καλομαγειρεμένα, σε χορταστικές μερίδες, με ποικιλία και μακριά από τα τετριμμένα. Τα έχει και αυτά, αλλά έχει πράγματα που γαργαλάνε τη φαντασία σου.
Θα πάρεις για παράδιγμα κόκκορα με φλωμάρι, ένα τοπικό ζυμαρικό του νησιού και θα το ευχαριστηθείς. Θα ρίξεις και τις βούτες σου με το δικό τους ζυμωμένο και πεντανόστιμο ψωμάκι. Οπως θα δοκιμάσεις άλλο ένα τοπικό ζυμαρικό, τα αυτούδια, πασπαλισμένο με ένα από τα τοπικά τυριά της Λήμνου.
Τα τηγάνια του τα βρήκα λίγο βαριά, αλλά μάλλον πταίσμα αυτό μπροστά στη συνολική εικόνα. Το ροζέ κρασί που προτείνουν καλά κάνουν και το προτείνουν. Και τους λουκουμάδες που σέρβιραν στο τέλος, ακόμα καλύτερα κάνουν και τους σέρβιραν. Ωραία εμπειρία σε ένα νησί που είναι γεμάτο γαστριμαργικές προκλήσεις, πολλές χωρίς τη διαφήμιση του Μαντέλλα, αλλά κι αυτός την αξίζει και με το παραπάνω.
INFO: https://www.facebook.com/tavernamantella/?ref=page_internal