Δεν υπήρξα φαν της Ιαπωνικής κουζίνας όχι επειδή με απωθεί η μόδα και η εξάπλωσή της λες και από μικρά παιδιά… με σούσι τρεφόμασταν, όσο επειδή η πλειοψηφία των γεύσεων που έχω δοκιμάσει απλά δεν με συγκινούν. Ούτε το απεχθανόμουν, ούτε και το επιδίωκα, μέχρι που με έφερε ο δρόμος και η παρέα σε αυτό το μικρό και σχετικά κρυμμένο μαγαζί στα Βριλήσσια, το Kinjo.
Οσα δοκίμασα και όχι μόνο μια φορά αφού ενίοτε πια επιδίωκα να έρχομαι, τα βρίσκω πεντανόστιμα. Τα βρίσκω ενδιαφέροντα, με εξιτάρει ότι έχει και… ψησταριά, αυτές τις πλάκες τέλος πάντων τις γιαπωνέζικες για ζεστές λιχουδιές, μου αρέσει που το μαγαζί είναι “όποιος μας βρει και έρχεται γιατί περνάει καλά” και δε… φωνάζει για να βρει πελατεία.
Στην παρέα μου υπάρχουν και λάτρεις της απωνικής κουζίνας από τους οποίους έχω ακούσει τα καλύτερα για την ποιότητα, την ποικιλία και την…. προσαρμοστικότητα της κουζίνας του Kinjo, ανάλογα με τα διαθέσιμα ψάρια, μα και μόνο το αρχάριο δικό μου ένστικτο ίσως φτάνει, μία μη λάτρης μιας κουζίνας όταν γοητεύεται, ίσως είναι καλύτερο μπόνους.
Εκεί που έχω εμπειρία και δική μου γνώμη για συγκρίσεις, στα κοκτίλ βάζω άριστα δέκα, οπότε όλο το μαγαζί μου κάνει, όπως κάνει και σε πολύ κόσμο, από πολλές περιοχές που σπεύδουν για μια καλή εμπειρία σε λογικές τιμές.
INFO: https://www.facebook.com/KINJOrestobar
ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΠΟ: Ελεάνα Μακρή