Ο κάθε ένας από εμάς έχει κατά νου “το καλύτερο προφιτερόλ της χώρας”, εννοώντας κάποιο που τον συναρπάζει, με το οποίο έχει κόλλημα, συνήθως κάπου κοντά στη γειτονιά του, αλλά μπορεί και όχι. Εγώ για παράδειγμα, για χρόνια έκανα παράκαμψη όταν βρισκόμουν πέριξ της Καισαριανής για να απολαύσω το προφιτερόλ του “Ζαφείρη”, έχει κλείσει πια, για μένα ήταν το καλύτερο. Μέχρι που κάποτε… συστήθηκα με τον “Ανδριά”.
Η αδικία στην περίπτωση του Ανδριά αφορά στα υπόλοιπα, εξαιρετικά, γλυκά των καταστημάτων του. Είναι όμως από τις περιπτώσεις που ένα μαγαζί ταυτίζεται με ένα προϊόν. Και ενίοτε ένα προϊόν μαζικής κατανάλωσης, με ένα μαγαζί. Η επίσκεψη στα Βόρεια δεν είναι το αγαπημένο μου, αλλά για χάρη του “Ανδριά” συμβαίνει. Διότι ναι, πολλά καλά προφιτερόλ μπορεί να υπάρχουν κι αλλού, όμως το δικό του έχει τον τέλειο συνδυασμό.
Σοκολάτα που να μη σε λιγώνει με τη γλύκα της και τραγανά σουδάκια, με αφράτη και γευστική γέμιση που να μην πανιάζουν εύκολα. Ακούγεται τόσο απλό, αλλά δεν είναι σε καμία περίπτωση. Ο “Ανδριάς” έχει βρει το μυστικό και το πουλάει σε αμέτρητες μερίδες κάθε μέρα, ατομικές ή οικογενειακές, που λέει ο λόγος δηλαδή οικογενειακές αφού κι αυτές αν αρχίσεις μπορεί να καταλήξουν… ατομικές, να μη δώσεις σε κανέναν άλλο.
Οπως είπαμε η μονομνανία είναι κακό πράγμα και σε αυτό το ζαχαροπλαστεί όλα αξίζουν προσοχής. Και αγοράς. Εξαιρετικές πάστες, κεράσματα και ό,τι υπάρχει στις βιτρίνες είναι απόλυτης γλυκατζίδικης αισθητικής, σε μια προσεγμένη επιχείρηση που σέβεται απόλυτα τους πελάτες που την τιμούν διαχρονικά.
INFO: https://www.profiterolandrias.gr/
ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΠΟ: Αργύρης Βαρυτιμιάδης